Danum Valley, Mabul en de reis naar huis

Hoi Allemaal,

Hier alweer mijn laatste Maleisie verslag..Goh wat gaat de tijd toch snel als je het naar je zin hebt.. Na een reis van zo'n beetje 40 uur zijn we gisteren (niet vandaag, zoals ik had aangegeven op de blog. Oeps foutje) rond kwart voor 3 'smiddags lichtelijk brak aangekomen op schiphol. Ondanks het lekkere weer in Nederland is het wel even afkicken, maar het is leuk om iedereen weer te zien en ook wel fijn om weer voltijd internet te hebben ;)

De laatste week van onze reis stonden er nog twee dingen op ons programma: De jungle van Danum Valley en Mabul om te duiken (Denise) en te snorkelen (wij alledrie). Nou Tamara, je hebt weer 's gelijk. Al blijven de Perhentians nummer 1 in mijn top 3, die laatste dagen hebben toch flink wat concurrentie opgeleverd!

Maar voor ik daar over vertel nog even een verslag van de avond van de 25e in Lahad Datu, want dat is ook nog wel de moeite van het vertellen waard. We verbleven in het Executive Hotel, een soort van wannabe 4 sterren hotel. Het zag er netjes uit en personeel liep strak in het pak en met een vastgeplakte glimlach rond, maar het was ‘m op één of andere manier allemaal toch nét niet. We hadden niet geboekt van tevoren en behalve 2 single kamers was alles volgeboekt, maar er kon gelukkig wel een bed (lees flinterdun versleten matrasje) in een van de kamers geplaatst worden.
Ik sliep bij Olga en Denise had haar eigen kamer, ook wel eens lekker zou je denken. Ik had mijn flinterdunne matrasje opgemaakt en wilde net in bed duiken toen er op de deur werd geklopt. Dat was Denies. Er zat een hele grote spin in haar badkamer dus ze ging er personeel bijhalen om ‘m weg te laten halen, dat wilde ze even laten weten. Ik dus gauw weer in de kleren en mn camera pakken (altijd leuk, zulke vakantie foto’s). Een paar minuten later kwam Denise terug met versterking: 2 mannen met bezems die het wel even zouden regelen. In de badkamer gekomen gingen ze druk in de weer met de bezems en scheppen water, en voor ik de kans kreeg om een glimp van de spin op te vangen was ie weg. Weggebezemd en door het doucheputje gespoeld. Jammer dat ik ‘m niet te zien had gekregen, maar wel fijn voor Denise. Einde voorstelling, dus ik wilde net weglopen, toen ik Denise vol afschuw hoorde roepen: “Hij komt terug!!”. Snel draaide ik me om en als een scene uit een slechte horrorfilm kwam dikke zwarte poot voor dikke zwarte poot de spin uit het putje teruggekropen. Brr, echt eng! Maar zo heb ik ‘m toch nog op de foto kunnen zetten compleet met ‘evil eye’ :). Ze deden we stoer maar vonden ‘m zelf ook wel eng, dus pas op luidkeels aandringen van Denise en mij (Dappere Olga is niet bang voor spinnen) hebben de twee mannen 'm met een plastic tas gevangen en weggehaald. Alles goed en wel, maar Denise en ik hebben daarna wel alle doucheputjes in de kamers geblokkeerd met prullenbakken!


De 26e werden we om negen uur opgepikt door iemand van de Borneo Rainforest Lodge, onze accommodatie in Danum Valley voor de komende 3 dagen. Het resort lag midden in de jungle, dus dat betekende een 2,5 uur durende hobbelige rit in een Jeep. En vanaf dat we de auto uitstapten begon de luxe. We werden belaagd met vriendelijk glimlachend personeel, dat ons frisse doekjes aanbood, de tassen uit de auto haalde en ons de Jungle-variant van de Hawaise bloemenslinger omdeed. Daarna werden kregen we een persoonlijk welkomspraatje van de hostess en Dean (eigenlijk Muhammed Sallabin Din Jaiz) de jongen die onze gids zou worden voor de komende 3 dagen. Het duurde even voor we de chalet in konden, dus we gingen eerst lunchen. Heerlijk eten en weer een stuk of 4 mensen die onze stoel aanschoven als we gingen zitten, vroegen of we wel comfortabel zaten en steeds ons water bijvulden. Wel even wennen voor de backpacker in mij ;) De chalet was heel mooi en ruim en omdat de standaard kamer die we geboekt hadden om een of andere reden niet beschikbaar was hadden we een upgrade gekregen naar een deluxe kamer, met jacuzzi op het balkon. Lang niet vervelend!
’s Middags maakten we onze eerste korte wandeling met de gids en ’s avonds hadden we een nightdrive. Daar viel heel weinig te zien, of eigenlijk helemaal niets, tot in de laatste 10 minuten. Toen zagen we een grote rode vliegende eekhoorn in een boom. Het duurde voor hij ook echt wegvloog, maar toen deed ie het ook goed, hij zweefde wel een meter of 30, echt supergaaf!
De dag daarna hadden we een vol programma. Na het ontbijtbuffet (ook weer heel lekker) zijn we begonnen met een wandeling van een uur of 5, naar een uitkijkpunt en daarna langs een oude begraafplaats (gaten in een muur), 2 watervallen en een watertje dat ze de ‘Jacuzzi’ noemden, waar visjes zaten die aan je voeten nibbelden. De luchtvochtigheid in de jungle is geloof ik 96.6 Ik was van plan daar te gaan zwemmen maar verder dan met mn voeten in het water kwam ik niet, want die visjes nibbelen nog best wel hard :p. Ondanks onze bescherming (lange mouwen en leech-socks) had Denise toch 1 bloedzuiger, maar gelukkig was ie nog niet echt begonnen met zuigen, dus die konden ze met een sigaret verdoven en daarna van haar arm afplukken. Tijdens de wandeling hebben we aapjes gezien (geen orang oetans helaas), een megaspin op een boom, een hoornvogel en een hagedis. Ik zag onderweg ook nog een gekko op een tak zitten en wilde net aan de gids vragen wat voor soort het was, toen ie wegzweefde..een vliegende gekko dus. Haha, ik wist niet eens dat die dingen bestonden!
‘s Middags hebben we nog een wandeling gemaakt, op zoek naar meer beestjes. We hadden ook in een grote band de rivier af kunnen gaan, maar we hadden de vorige dag gezien hoe snel dat ging (ze zaten allemaal vast) dus dat werd ‘m niet. Na het avondeten nog een nachtwandeling, waarop we een hoop kikkers en spinnen hebben gezien en een zwarte schorpioen op een boom (die had ik ontdekt, goed he).
De ochtend van onze 3e dag zijn we vroeg opgestaan voor een canopy-walk, op een hangbrug tussen de bomen door en na het ontbijt hebben we nog één korte wandeling gemaakt als afsluiting. Jammer genoeg geen olifanten of Orang Oetans gezien, maar wel een hele leuke tijd gehad en op de terugweg naar Lahad Datu lag er nog een grote slang op de weg, dus die kon ik ook van mn to-see lijstje afstrepen.

In Lahad Datu konden we meteen op de bus stappen naar Semporna. Daar hebben we overnacht en de 29e zijn we om 8 uur sochtends (in de stromende regen) met de boot naar Mabul gegaan, onze laatste bestemming. Het resort waar we zaten (Mabul Beach Resort) zag er heel gezellig uit en ’s middags klaarde het gelukkig op, dus toen hebben we het eiland een beetje verkend. Wel een raar contrast, dan heb je zo’n mooi resort en 2 meter verder zit een dorpje –op het strand- waar de lokale bevolking arm zit te zijn. De huizen (op palen) zagen er heel armoedig uit, maar toch had het ook wel wat gezelligs als je de mensen bij elkaar zag zitten en de kinderen op straat (lees zand) zag spelen. We waren duidelijk niet de eerste toeristen daar trouwens. De kinderen kenden 2 Engelse woorden; Bye en Money? .
5 minuten verderop zat een superluxe resort met chalets op palen in het water. Daar hadden ze een souvenirwinkeltje en vanaf de loopbrug kon je heel veel vissen zien, en zelfs nog even een schildpad, dus daar hebben we ons wel een half uurtje vermaakt.
De tweede dag ging Denise duiken en Ol en ik konden op dezelfde boot mee om te snorkelen. Heel erg gaaf! We hebben 3 keer gesnorkeld, tegelijk met de duikers. De eerste keer zaten we op een eiland in de buurt van Mabul gewoon tussen de palen van een resort. Wat zat daar veel zeg! Echt heel mooi, je wist gewoon niet waar je moest kijken. We hebben een Murene gezien (zoals die enge alen van Ursula in de kleine zeemeermin) een hele hoop zeesterren, en allerlei soorten vissen.
De tweede keer gingen we naar de andere kant van Mabul. Daar had je stuk met koraal waar het een meter of 4 diep was en een soort van muur waar ineens heel stijl afliep de diepte in. Dat was op zich al heel gaaf om te zien en al helemaal toen er ineens een schilpad voor me dreef. Zo gaaf he, dan heb je overal om je heen alleen maar diepblauw water en een beetje van die zonnestralen die door het water schijnen en dan drijft daar zo’n schildpad heel relaxed. Best wel een beetje perfect :). Daarna heb ik er nog 3 gezien, maar dan van wat verder weg, en 2 daarvan lagen stil, op de ‘muur’. De derde keer zouden we eigenlijk in de buurt van het resort snorkelen, maar dat bewaarden we liever voor de volgende dag, dus zijn we met een boot met duikers meegegaan en eindigden we weer bij de muur. Helemaal niet erg, we lagen nog maar net in het water toen we de eerste schilpad zagen. Die had geen haast, dus hebben we een tijdje kunnen volgen. Toen kwam er een andere schilpad langs gezwommen die terug richting het koraal ging (we waren al best wel een eind de zee in gezwommen) en toen ben ik die maar gaan volgen. Ik denk dat ik wel een kwartier achter m aangezwommen heb en op een gegeven moment kwam ie twee meter voor me boven water om adem te halen. Echt heel gaaf, die kop zo boven het water uit en ik hoorde m gewoon een teug adem nemen! Jammer genoeg werd ie ontdekt door een paar duikers toen we in de buurt van het koraal kwamen, dus toen ben ik maar weer verder gesnorkeld. En drie schilpadden verder was de tijd alweer om en zijn we moe maar voldaan teruggegaan naar het resort.
Fleur, jij had toch verteld over die kwallen die door motors van boten in stukjes gemalen worden, maar nog steeds kunnen prikken? Nou daar zaten we op weg naar de boot bij de eerste snorkelplek dus middenin, dat was weer even wat minder. ’s Avonds voelde ik mn rug branden, en toen ik in de spiegel keek bleek mn hele rug onder de rode plekken te zitten en mn armen helemaal van boven tot onder onder de rode bultjes. Olga had er ook middenin gezeten en die had natuurlijk nergens last van..Echt weer iets voor mij om allergisch te zijn voor kwallenbeten! Dat werd dus een nacht niet slapen.. De volgende dag en ik had nog steeds last van mn rug dus en het weer was ook vrij slecht, dus Olga en ik hebben het lekker rustig gehouden. Voor Denise was dit misschien wel de mooiste dag van de hele reis, want zij is die dag naar Sipadan geweest. Dat is een populaire duikspot in de buurt van Mabul, en niet zonder reden want ze heeft heel veel haaien gezien en zoveel schilpadden dat ze op een gegeven moment gewoon niet meer wist wat ze er mee moest..Oooo jaloers, haha.

En de dag daarna moesten we vroeg op om de vlucht naar Kuala Lumpur te halen..Daar moesten we 10 uur op het vliegveld wachten voor de vlucht naar Cairo die om 1.30 vertrok. Best lang, 10 uur..Gelukkig ontdekten we al snel de massagestoelen waar je voor 10 ringgit (€2,50) een half uur in kon. En daar hebben we in totaal zo’n anderhalf uur ingezeten..Tja, je moet toch iets doen om de tijd door te komen he. De vlucht naar Cairo duurde ook 10 uur, en samen met de wachttijd daar en de 5 uur durende vlucht naar Amsterdam was ik toch wel erg blij toen we op Schiphol aankwamen.


Dus dat was het dan, onze reis naar Maleisië..Toch wel een beetje kort, een maand ;)

Bedankt voor het volgen van mijn blog en jullie lieve berichtjes!

Liefs Marieke