Canada
Door: Marieke Pieters
Blijf op de hoogte en volg Marieke
31 Juli 2014 | Canada, Vancouver
Lieve mensen,
Na bijna 2 jaar dromen, plannen en voorbereiden is het dan eindelijk zover: ik zit in Canada! Het is hier einde middag en ik zit op het bovenste deel van het stapelbed in een klein kamertje in HI Hostel Vancouver Downtown met een ventilator op m'n gezicht.
Heel vreemd om hier nu echt te zijn! De laatste weken zijn een beetje in een roes voorbij gegaan en nu ik hier dan ook echt zit moet het allemaal nog even doordringen denk ik. Gisterenavond ben ik in Vancouver aangekomen dus ik vrees dat ik nog geen grote mooie verhalen voor jullie heb, maar ik kan wel omschrijven hoe de afgelopen dagen gegaan zijn.
De reis bestond uit twee delen. Eerst een vlucht van 3 uur naar Reykjavik en 17 uur later de vlucht naar Vancouver. Ondanks alle vertragingen en annuleringen eerder op de dag ivm het slechte weer vertrok mijn vlucht keurig op tijd. Normaal gesproken blijf ik altijd op het vliegveld om op de aansluitende vlucht te wachten (mijn record is 12 uur op Hongkong, ik voelde me net Tom Hanks in 'de Terminal') maar 17 uur was zelfs voor mij net iets te gortig. Daarom heb ik een nacht in een hostel in de buurt van het vliegveld geboekt. Hoe lekker is het om in een gewoon bed te slapen in plaats van de harde vliegveld-stoeltjes . Ik had een bed geboekt in een 6 persoons kamer, dus verwachtte er niet veel van. Maar toen ik midden in de nacht de kamer op kwam bleken er en maar 2 bedden te staan, en er lag niemand in, dus ik had de kamer voor mezelf! Heerlijk geslapen, 's ochtends uitgebreid kunnen douchen en voor ik terug moest naar het vliegveld heb ik zelfs nog op mijn gemak de omgeving kunnen verkennen (een oude legerbasis en een kaal landschap, hartstikke leuk :p). Ik bleek precies genoeg kronen opgenomen te hebben om te taxi terug te kunnen betalen en zo kwam ik weer terug op het vliegveld voor het tweede deel van de reis.
Ook dit deel verliep goed. De vlucht vertrok op tijd en het was een mooie vlucht over Groenland en de Noordpool als ik me niet heel erg vergis. Ik zat naast een jongen van een jaar of 14 die alleen reisde (onder toezicht van een steward) en die iedere keer een soort van stuiptrekkingen leek te hebben. Was al bang dat ik om hulp moest roepen, maar toen zag ik zijn TV schermpje.. Ik denk dat 'de Hobbit' net iets te spannend was voor hem. Naast hem zat een oudere Canadese vrouw die heel hard (en zonder resultaat) probeerde om met een van ons in gesprek te komen. Ik denk dat mijn jonge buurman hetzelfde dacht als ik, het is een vlucht van 7 uur en als zo iemand een keer begint is er geen ophouden aan, dat soort gedrag moet je niet stimuleren ;). Anyway, de vlucht ging prima, we kwamen op tijd aan in Vancouver en ik wil niemand teleurstellen, maar ook het stukje immigratie verliep zonder 'Border Security' momenten. En daar ging ik dan met mijn mega rugzak van bijna 23 kilo en mijn 2 stuks handbagage. Geen idee hoe ik dat 10 jaar geleden in Australië heb gedaan, maar het loopt voor geen meter met 2 zware tassen en een laptop! En als ik had gedacht dat er een rechtstreeks shuttle naar het hostel reed (en dat dacht ik inderdaad), dan had ik het mis. Het stukje trein ging nog wel. Daarna heb ik, zoals te verwachten is van mij, eerst een half uur met al mijn tassen aan de verkeerde kant van de weg op de bus staan wachten. Eenmaal aan de goede kant gekomen bleek die bomvol te staan met mensen die allemaal de kleine bus in moesten.. De man waar ik naast kwam te zitten keek niet zo vriendelijk, maar dat kan er mee te maken hebben gehad dat ik met mijn rugzak half op 'm ging zitten, dus ik zal het hem niet kwalijk nemen. Wonder boven wonder heb ik bij de goede halte de bus uit weten te komen en uiteindelijk ben ik maar 1x fout gelopen voor ik bij het hostel aankwam en lekker kon gaan slapen.
Ontbijten in een hostel was ook weer even wennen. Ik ben nog niet helemaal in de 'sociale backpacker' modus namelijk. En net toen ik me aan het bedenken was hoe smerig mijn koffie eruit zag, probeerde een oud vrouwtje een gesprek aan te knopen door te zeggen dat ze zo'n heerlijk vers bakje koffie had. Toen ik antwoordde dat ik vond dat het er nogal goor uitzag was dat gesprek ook gauw klaar. Goed geregeld!
En wat doe je dan, op de eerste dag van de rest van het jaar? Aangezien ik geen plan heb voor de eerste maand ben ik maar gewoon naar buiten gelopen in een richting die me wel leuk leek. Bleek een goede keuze te zijn, want die weg liep naar het strand en zo heb ik heerlijk langs het water gelopen de hele ochtend. In het begin was het rustig, op de terugweg was het een levendige boel. Alle stranden vol, heel veel joggers (compleet met ontbloot bovenlijf, dat schijnt hier normaal te zijn), een soort van minifestival en allemaal leuke mobiele kraampjes langs het pad. En nu zit ik dus hier, op mijn stapelbed in het kleine kamertje.
Vanavond schijnt er vuurwerk te zijn dus ik denk dat ik daar even ga kijken. Morgen ga ik misschien even hardlopen. Voor de mensen die weten van de Vikingrun: ik ben er helemaal voor naar Canada gevlogen maar heb dan toch eeindelijk een speeltuin ontdekt met monkeybar! En muurtje om overheen te klimmen! :) Daarna de stad in om een SIN (soort van sofinummer) op te vragen, een sim kaart te kopen en een bankrekening te openen. Daarna ga ik heel waarschijnlijk de rest van de dag op het strand liggen als het mooi weer is. En daarna.... we zien wel!
Groetjes uit een heerlijk zonnig Vancouver
Na bijna 2 jaar dromen, plannen en voorbereiden is het dan eindelijk zover: ik zit in Canada! Het is hier einde middag en ik zit op het bovenste deel van het stapelbed in een klein kamertje in HI Hostel Vancouver Downtown met een ventilator op m'n gezicht.
Heel vreemd om hier nu echt te zijn! De laatste weken zijn een beetje in een roes voorbij gegaan en nu ik hier dan ook echt zit moet het allemaal nog even doordringen denk ik. Gisterenavond ben ik in Vancouver aangekomen dus ik vrees dat ik nog geen grote mooie verhalen voor jullie heb, maar ik kan wel omschrijven hoe de afgelopen dagen gegaan zijn.
De reis bestond uit twee delen. Eerst een vlucht van 3 uur naar Reykjavik en 17 uur later de vlucht naar Vancouver. Ondanks alle vertragingen en annuleringen eerder op de dag ivm het slechte weer vertrok mijn vlucht keurig op tijd. Normaal gesproken blijf ik altijd op het vliegveld om op de aansluitende vlucht te wachten (mijn record is 12 uur op Hongkong, ik voelde me net Tom Hanks in 'de Terminal') maar 17 uur was zelfs voor mij net iets te gortig. Daarom heb ik een nacht in een hostel in de buurt van het vliegveld geboekt. Hoe lekker is het om in een gewoon bed te slapen in plaats van de harde vliegveld-stoeltjes . Ik had een bed geboekt in een 6 persoons kamer, dus verwachtte er niet veel van. Maar toen ik midden in de nacht de kamer op kwam bleken er en maar 2 bedden te staan, en er lag niemand in, dus ik had de kamer voor mezelf! Heerlijk geslapen, 's ochtends uitgebreid kunnen douchen en voor ik terug moest naar het vliegveld heb ik zelfs nog op mijn gemak de omgeving kunnen verkennen (een oude legerbasis en een kaal landschap, hartstikke leuk :p). Ik bleek precies genoeg kronen opgenomen te hebben om te taxi terug te kunnen betalen en zo kwam ik weer terug op het vliegveld voor het tweede deel van de reis.
Ook dit deel verliep goed. De vlucht vertrok op tijd en het was een mooie vlucht over Groenland en de Noordpool als ik me niet heel erg vergis. Ik zat naast een jongen van een jaar of 14 die alleen reisde (onder toezicht van een steward) en die iedere keer een soort van stuiptrekkingen leek te hebben. Was al bang dat ik om hulp moest roepen, maar toen zag ik zijn TV schermpje.. Ik denk dat 'de Hobbit' net iets te spannend was voor hem. Naast hem zat een oudere Canadese vrouw die heel hard (en zonder resultaat) probeerde om met een van ons in gesprek te komen. Ik denk dat mijn jonge buurman hetzelfde dacht als ik, het is een vlucht van 7 uur en als zo iemand een keer begint is er geen ophouden aan, dat soort gedrag moet je niet stimuleren ;). Anyway, de vlucht ging prima, we kwamen op tijd aan in Vancouver en ik wil niemand teleurstellen, maar ook het stukje immigratie verliep zonder 'Border Security' momenten. En daar ging ik dan met mijn mega rugzak van bijna 23 kilo en mijn 2 stuks handbagage. Geen idee hoe ik dat 10 jaar geleden in Australië heb gedaan, maar het loopt voor geen meter met 2 zware tassen en een laptop! En als ik had gedacht dat er een rechtstreeks shuttle naar het hostel reed (en dat dacht ik inderdaad), dan had ik het mis. Het stukje trein ging nog wel. Daarna heb ik, zoals te verwachten is van mij, eerst een half uur met al mijn tassen aan de verkeerde kant van de weg op de bus staan wachten. Eenmaal aan de goede kant gekomen bleek die bomvol te staan met mensen die allemaal de kleine bus in moesten.. De man waar ik naast kwam te zitten keek niet zo vriendelijk, maar dat kan er mee te maken hebben gehad dat ik met mijn rugzak half op 'm ging zitten, dus ik zal het hem niet kwalijk nemen. Wonder boven wonder heb ik bij de goede halte de bus uit weten te komen en uiteindelijk ben ik maar 1x fout gelopen voor ik bij het hostel aankwam en lekker kon gaan slapen.
Ontbijten in een hostel was ook weer even wennen. Ik ben nog niet helemaal in de 'sociale backpacker' modus namelijk. En net toen ik me aan het bedenken was hoe smerig mijn koffie eruit zag, probeerde een oud vrouwtje een gesprek aan te knopen door te zeggen dat ze zo'n heerlijk vers bakje koffie had. Toen ik antwoordde dat ik vond dat het er nogal goor uitzag was dat gesprek ook gauw klaar. Goed geregeld!
En wat doe je dan, op de eerste dag van de rest van het jaar? Aangezien ik geen plan heb voor de eerste maand ben ik maar gewoon naar buiten gelopen in een richting die me wel leuk leek. Bleek een goede keuze te zijn, want die weg liep naar het strand en zo heb ik heerlijk langs het water gelopen de hele ochtend. In het begin was het rustig, op de terugweg was het een levendige boel. Alle stranden vol, heel veel joggers (compleet met ontbloot bovenlijf, dat schijnt hier normaal te zijn), een soort van minifestival en allemaal leuke mobiele kraampjes langs het pad. En nu zit ik dus hier, op mijn stapelbed in het kleine kamertje.
Vanavond schijnt er vuurwerk te zijn dus ik denk dat ik daar even ga kijken. Morgen ga ik misschien even hardlopen. Voor de mensen die weten van de Vikingrun: ik ben er helemaal voor naar Canada gevlogen maar heb dan toch eeindelijk een speeltuin ontdekt met monkeybar! En muurtje om overheen te klimmen! :) Daarna de stad in om een SIN (soort van sofinummer) op te vragen, een sim kaart te kopen en een bankrekening te openen. Daarna ga ik heel waarschijnlijk de rest van de dag op het strand liggen als het mooi weer is. En daarna.... we zien wel!
Groetjes uit een heerlijk zonnig Vancouver
-
31 Juli 2014 - 09:24
Martin En Hanneke:
Heej mariek!
Wat heerlijk klinkt dat zeg, zo'n vrijheid! Geen verplichtingen, met niemand rekening hoeven houden :)
Genieten!! Leuk dat we je weer kunnen volgen! Zodra we thuis zijn ga ik skype downloaden. Kan sven zijn tante af en toe effe zien! Nou, geniet ervan en de groetjes vanaf vakantiepark roompot egmond aan zee... (verschil moet er zijn hè;) liefs van ons! Xxx -
31 Juli 2014 - 09:40
Merel:
Klinkt goed! De eerste dag van de rest van t jaar :-) veel genieten en laat regelmatig van je horen xx -
31 Juli 2014 - 09:43
Shirley :
Wow Marieke wat leuk om even wat te lezen :)!! Heel veel plezier en ik wacht op je volgende verhaal/avontuur. Xx Shirley -
31 Juli 2014 - 09:47
Karin Eggink:
Wat een ontzettend leuk verslag! Klinkt allemaal gewéldig! 'k Zou zo met je willen ruilen maar ben hier op kantoor nog met de laatste IEC aanvragen bezig... :(
Laat alle indrukken lekker op je inwerken, verbaas en verwonder maar bovenal: GENIET van deze ervaring!!
Groetjes Karin Eggink -
31 Juli 2014 - 09:51
Joke:
Dag kind :-)
Nieuwe reis, nieuwe verhalen; de kop is er af nu en we kijken uit naar wat volgt!
Dikke zoen -
31 Juli 2014 - 10:05
Martin Lakerveld:
Hoi Marieke,
Joggen met ontbloot bovenlijf? Ga jij dan ook joggen?? :-). Klinkt allemaal super tot nu toe. Geniet er van en succes met alles.
Groetjes,
Martin -
02 Augustus 2014 - 15:13
Janneke En Gert:
hoi Marieke,
Wat klinkt het alweer vertrouwd om iets via jouw blog te lezen. Leuk dat je ons bericht. We kijken uit naar je belevenissen.
Lieve groet.
Gert & Janneke -
04 Augustus 2014 - 22:51
Ed:
En hoe is je eerste week? Al gewend aan de cultuur en omgeving? Mooi dat je nog een beetje kan trainen en wellicht survivallen :). Nou veel plezier en geniet van alles. -
07 September 2014 - 09:54
Leo&Marion:
Leuk om je reisverhalen te lezen. Veel plezier en hopelijk veel mooie, onvergetelijke ervaringen toegewenst. Groetjes Marion.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
